Als je er goed over nadenkt is het eigenlijk raar. Nog twee weken en de dagen gaan weer lengen. Dat betekent dat niet alleen de herfst de tijd is van steeds kortere dagen, maar dat de zomer al het startpunt is. En – beter nog – dat direct zodra de winter begint, het steeds wat langer licht wordt. Ik kijk er stiekem al een beetje naar uit. In de tussentijd zit een tekst in mijn hoofd die ik laatst tegen kwam: ‘never stop wondering, never stop wandering’. En al slenterend over een bevroren weiland verwonder ik me over de ochtend. Hoe schemerig deze ook is. De vorst aan de grond maakt van alles een kunstwerk. Ik kijk weer eens mijn ogen uit.
Comments
Post a Comment