Midzomernacht, of het omdenken van slapeloosheid

Regelmatig heb ik ze, in periodes. Nachten dat ik niet kan slapen. Dat ik wakker word en niet meer in slaap val, hoe vaak ik mijn kussen ook omdraai. Best vervelend, maar ja, het is nou eenmaal zo.

Woensdag was het weer eens zover. Ik had me al wel tig keer omgedraaid. Het was warm en benauwd en het was al licht. Toch maar even kijken hoe laat het is. Wie weet viel het mee. Nou nee. Half 5 was het, geen tijd om op te staan.

Of toch?

Waarom ook niet, dacht ik en ik trok mijn renkleren aan. Het zou warm worden die dag, dan had ik het maar vast gehad. Ik klom over de dijk. De wereld nog in de geheimzinnige gloed van de schemering van de ochtend. De lichte dagen zijn het. Want die nacht sliep ik pas tegen een uur en toen was het nog steeds niet pikkedonker. De schapen keken me verstrooid aan. Ik begon rustig aan mijn rondje. Warm was het, mijn benen stroperig. Maar dat gaf niet, ik stopte regelmatig om overal de dijk op te klimmen en naar het water en de zon te kijken. 





De lucht was heiig, nevelig. Ik hoorde alleen vogels en hier een daar een eerste haan. Het is gek dat door het slaapgebrek en de vroegte van de dag mijn orientatievermogen anders leek. De weg die ik al duizend keer heb belopen leek anders. Afstanden waren anders. Ik zag dingen die ik al duizend keer zag alsof ik ze voor het eerst zag.





Bij het grote strand wandelde ik een stuk over de schelpen. Ze knarsten onder mijn schoenen. De zon kwam langzaam op. Er groeien hier lissen, midden op het strand. Maar het zou me niets verbazen als ze weg zijn, als ik nu nog eens zou kijken. Een soort Alice in Wonderland voelde ik me. Het IJsselmeer transformeerde in een limonadezee, groen, turquoise, roze en paars.











Ik klom de dijk weer over, lekker tussen de brandnetels en jogde rustig terug. Bezweet en warm hijgde ik uit op mijn 'eigen' strandje. De kolder in mijn kop. What the heck, dacht ik en ik trok mijn short en t-shirt uit. Langzaam waadde ik het water in. Koud was het. Verfrissend koud. Stil. Zacht water. De zon die langzaam hoger klom. Ik haalde diep adem en dook. Koppie onder, voor de eerste keer dit jaar.

In de verte hoorde ik de klok 6 uur slaan.













PS. De rest van de dag was ik niets meer waard.

Comments