Kies het moment

Op Plukdedagfotografie zet ik foto's die ik gemaakt heb in mijn omgeving. Om mooie beelden te delen en te laten zien hoe wonderbaarlijk de kleine dingen kunnen zijn. Om zelf bewust te worden van hoe fijn het is om af en toe stil te staan bij dat wat je tegenkomt in de natuur, juist in deze tijd waar het leven over het algemeen best gejaagd en druk is. Door foto's te maken ontsnap ik even uit de hectiek en duik ik in het moment. Ik kan het iedereen aanraden.

Niet alleen deel ik graag beelden, ook wil ik zo nu en dan schrijven over het hoe en waarom achter de foto. Misschien helpt dit jou om zelf ook even uit de ratrace te stappen met 'Plukdedagfotografie'.


Een voorbeeld van laatst. Ik fietste terug van school. Kinderen gebracht, met mijn hoofd al bij het werk wat op me lag te wachten. Het cadeautje dat ik nog moest kopen. Dat mailtje wat ik nog wilde sturen. Je kent het wel. Ik fietste tegen de koude wind in en zag in het slootje naast ons huis vanuit mijn ooghoek iets zwiepen. Het leek wel een stuk glas. Toen ik dichterbij kwam, zag ik dat er ijs was gevormd om een tak, die door de wind steeds door het water zwiepte. Op de sloot lag een dun laagje ijs, maar op de plek waar de tak steeds in het water werd gewaaid was een wak. Ik rende naar binnen voor mijn camera en liep naar de slootrand. Op mijn knieƫn keek ik hoe het ijs steeds in het water dompelde en kringen vormde in het wak. Ritmisch ging de tak heen en weer. Zwiepzwiep deed het ijs. Ik maakte een foto waarop je de kringen goed zag. Even was ik helemaal in het moment. En opgeladen begon ik aan de dag. Weer een plukdedagfoto was gemaakt.

Best een leuke foto. Het contrast tussen het lichte ijs en het bijna zwarte water vond ik mooi. Net als die hangende dingetjes, bijna in sylhouet. Het ijsveertje net op de voorgrond en de spiegeling van de boom in het water. Iedere keer als ik de foto zie, herinner ik me weer hoe ik verrast werd door die ijsplak, zomaar op een morgen.

Om een nog betere foto te maken, wachtte ik echter tot een avond waarbij de zon het ijs opeens in vuur en vlam leek te zetten. Nu zag je pas goed hoe het ijs werd gevormd, de druppels die vast leken te vriezen in de wind. Het licht werd gevangen in het ijs en ik zocht een plekje waarbij dat goed te zien was. Tegen de zon in had ik het beste resultaat. Kijk maar naar onderstaande foto. Hier zie je goed hoe het ijs zelf bijna licht geeft. De tak is zwart, door het tegenlicht. Een mooi sylhouet. (als ik nu kritisch kijk, zou ik de foto nog even bijsnijden om de twee storende hangdingen (hoe heet dat?) weg te croppen.



Kijk maar, hetzelfde moment. Ook een leuke foto, maar minder sprekend dan de bovenstaande. De tak heeft meer kleur, maar het ijs zie je zo van boven en het valt veel minder op hoe het licht ermee speelt.


Ik experimenteerde nog wat met verschillende hoeken en perspectieven. Nog best lastig, want het was al later en er was minder licht. Om een scherpe foto te krijgen met zo'n zwiepende tak was een kwestie van goed het moment kiezen. Daarbij lette ik ook nog op de spiegeling van het ijs in het water en de kringen die zich vormden.






Hetzelfde onderwerp, maar hele verschillende beelden. Dat maakt fotograferen zo leuk!

Welke vind jij de mooiste?

Comments

  1. 3 en 4 spreken mij het meest aan. Super zo'n fotografieblog met al die mooie foto's van je. Ik zet je in het fotografie inspiratielijstje op mijn blog.

    ReplyDelete

Post a Comment